روزی در اغاز جوانی کتابی کهن را باز کردم که در ان نوشته بود : #شوپنهاور
نظرات شما عزیزان:
"کسی که بسیار می خندد سعادتمند و کسی که بسیار می گرید شوربخت است"
گفته ای بسیار ساده لوحانه ،که با این همه به علت حقیقت ساده ای بیان می کند نتوانسته ام فراموشش کنم ، اگر چه بسیار بدیهی است
پس بهتر است هر گاه شادی دق الباب می کند ، به جای اینکه مکرر شک کنیم که ایا ورودش جایز است یا نه ، همه ی درها را به سویش بگشاییم ، زیرا شادی هیچ گاه بی موقع نمی اید
شک ما در این مورد به این دلیل است که می خواهیم بدانیم که ایا از...هر نظر موجبی برای خوشنودی داریم یا نه ، مبادا که شادی ، افکار جدی و نگرانی های ما را مختل کند ، اما معلوم نیست که با این افکار و نگرانی ها چه چیز را میتوان بهتر کرد ، در حالی که شادی سودی بلافاصله دارد
فقط شادی سکه ی نقد سعادت است و هر چیز دیگر ، مانند پول کاغذی است ، زیرا فقط شادی زمان حال را پر سعادت می کند و این امر برای موجوداتی چون ما که هستی مان لحظه ی بسیار کوتاهی "میان دو ابدیت" است ، بزرگترین موهبت است
| de$ bY : Mr.skUll |
